Doğum Hikayem...

Bundan 2 yıl öncesine kadar doğum konusunda tavrım netti, tabii ki bir gün doğuracak olursam tercihim sezaryen olacaktı, deli miydim ki böyle bir kolaylık varken normal doğumla uğraşacaktım. Hoş sezaryenle kesilip biçilmek de aslında aklımı biraz kurcalıyordu ama yine de normal doğumu düşününce daha mantıklı geliyordu.

Sonra bir gün blogcuanne.com'u keşfettim. Blog sahibi sevgili Elif tam bir doğal doğum destekçisi. Kendi doğum hikayesini okudum ve normal doğum yapmış diğer annelerin doğum hikayelerini. Anladım ki aslında insan bilmediği şeyden korkarmış. Ve ben normal doğumla ilgili hiçbir şey bilmiyormuşum. Bu iki yıl içinde epey araştırma yaptım ve normal doğum yapanlarla konuştum. Kararımı tamamen değiştirerek, koşullar uygun olursa kesinlikle normal doğum yapmaya karar verdim.

Maalesef Türkiye'de normal doğum yapmak isteyenlerin önündeki en büyük engel bunu desteklemeyen doktorlar. Doktorların büyük çoğunluğu hastayı son anda sezaryene yönlendiriyor ve o anda sizin tek düşündüğünüz şey bebeğinize sağlıkla kavuşmak olduğu için doktorunuz ne derse inanıyorsunuz. Doktor, risk var sezaryenle alalım dediğinde yapacak bişey kalmıyor.

Ben hamile kalmadan önce araştırmaya başlamıştım, normal doğumu destekleyen bir doktor bulmalı ve ona sonuna kadar güvenebilmeliydim. İşte tam bu dönemde bir arkadaşım doğum yaptı, doktoru normal doğum destekçisiymiş ve 12 saat suni sancı çeken arkadaşımın yanından ayrılmamış. Arkadaşım şiddetle tavsiye edince ben de kendisiyle görüşmeye karar verdim.

Özel Altunizade Polikliniğinde Dr.Feriha Uygur'la ilk görüşmemde işte dedim doktorumu buldum :) Çok tatlı ve cana yakındı, sanki arkadaşımla sohbet ediyor gibi hissettim. Zeynep Kamil kökenli bir doktor ve normal doğum konusunda çok tecrübeli. Zaten gidip ben sezaryen istiyorum dediğinizde sizi çok ciddiye almayacaktır, çünkü zorunda kalmadıkça sezaryen tercih etmiyor.

İşte 9 ay boyunca bu yolculukta beni destekleyen, her sorunumda detaylı açıklamalarıyla gönlümü ferahlatan, sakin tavırlarıyla içimi rahatlatan canım doktorum sayesinde doğuma da çok rahat gittim. Nasıl olur nasıl yaparım diye hiç düşünmedim, nasılsa Feriha Hanım var bir şekilde doğururum diyordum :) 

40 haftayı tamamladığım gün muayeneye gittiğimde biraz endişeliydim, 41.haftaya giriyorduk ve kızımın gelmeye niyeti yoktu, deseydi ki artık beklemeyelim sezaryene alalım tamam derdim, ama o beni rahatlattı ve 1 hafta daha bekleyelim dedi. O günün sabahında da zaten doğum belirtileri başladı ve biz 07:30 da hastaneye gittik.

03.03.2013 Pazar sabahı hastanede NST'ye bağlanmış sancı çekerken, Feriha Hanım girince odadan içeri birden rahatladım, insanın doktoruna güvenmesi çok önemli, biliyordum ki o acılarıma bir çare bulur. Neyse ki açıklık 4 cm'e ulaşmıştı, hemen epidural için talimat verdi, gerçi epiduralle ilgili yaşanan ufak bir sıkıntı sonucu 1 saat daha sancı çektim ama sonrasında gelen rahatlama hepsini unutturdu. Sancılar sıklaşıp, açılma istenen boyuta gelince epidurali de kestiler, doğumun gerçekleşmesi için sancıyı hissetmek gerekiyormuş.

Vee saat 15:30 da doğumhanenin yolunu tuttuk, Pazar günü olduğu için arkadaşlarım ve sevdiklerim de yanımdaydı, beni doğumhaneye uğurladılar, eşim de son anda kararını değiştirerek doğumda yanımda olmak istedi, dünyalar benim oldu.

Doğum fotoğrafçım ve arkadaşım Vildan da girince artık kızımı kucaklamaya hazırdım. Tam 15:55 de duyduk beklenen çığlığı. O an kelimelerle anlatılabilir bir an değil maalesef. İsteyen herkese nasip olsun dilerim. Kızımın çığlığı ile birlikte ben hıçkırıklara boğuldum, tam bir sinir boşalması durumu vardı, kendimi durduramıyordum.

Bence her erkek karısı ile doğuma girmeli, çünkü o an bir çiftin yaşayabileceği en özel anlardan biri. Yanımda olduğu için eşime minnettarım.

Doktorum kızımızın göbek bağını eşime kestirdi, çok istediğim şeylerden biriydi bu da... Kızımı çıktığı gibi koynuma verdiler, mosmor bişeydi ama bence dünyanın en güzel bebeğiydi. Daha sonra alıp temizlediler ve tekrar kucağıma verdiler, gözlerini açmış bana bakıyordu... O an düşündüğüm tek şey böyle güzel bir şeyi hak etmek için ne yaptım ben oldu. Şükrettim...

Allah dileyen herkese yaşatsın bu güzel duyguyu ve Rabbim bütün bebeklere sağlıklı uzun ömürler versin...

Ve o gün yanımda olan, arayan soran herkese teşekkürler, desteğinizle daha da anlamlı bir gün oldu benim için, insan böyle zamanlarda yalnız olmadığını hissetmek istiyor....

* Yazılarına yorum yapmak istiyorum ama nasıl yapacağımı bilemiyorum diyorsanız, şurada detaylı anlatımı bulabilirsiniz.

* Yazdığın yeni yazılar mail adresime gelsin diyorsanız, şuraya mail adresinizi girin, sonrasında bir onay maili gelecek (spam'e düşebilir) o maili onayladıktan sonra işlem tamamdır.