Güneşli bir güne uyanmak kadar mutluluk verici bir şey olabilir mi hele ki o gün Pazar günüyse. Ben sanırım enerjimi güneşten alıyorum, soğuk bile olsa (ki asla tercihim değil) yine de güneş varsa bir nebze daha mutlu oluyorum.
Bir de dünden kalma bir mutluluk var üzerimde; 2001 yılında mezun oldum üniversiteden, çok güzel bir arkadaş grubumuz vardı, araya 10 yıl girdi ama biz hiç kopmadık birbirimizden. Şimdi eşlerimiz ve aramıza katılan miniklerle buluşup görüşmeye devam ediyoruz. Dün gece de bizdeydik yaklaşık 12 kişi, yedik içtik, eğlendik. İnsanın yaşı ilerledikçe daha da bir önemli oluyor dostluklar, yıllardır biriktirilen anılar daha bir bağlıyor insanı birbirine. Yıllar geçtikçe konular da değişiyor, dersler, sınavlar derken, okul bitti iş güç konuşur olduk biraraya geldikçe, sonra aşklar, evlilikler, düğünler geldi. Şimdi de çocuklu olmanın dertleri, güzellikleri konuşuluyor. Sürekli değişen gündem değişmeyen dostluklar. İyi ki varsınız hepiniz...
Bugün maalesef bloga fazla vakit ayıramıycam, kendimi bir an önce dışarı atmayı planlıyorum. Akşamüstü sinemada yerimizi ayırttık Fetih 1453'ü izliycez. (Ben pek ümitli değilim filmden ama izlemeden olmaz bir gidip görelim) İzledikten sonra fikirlerimiz bizzat bildiricem :)
Hadi siz de çıkın dışarı atın kendinizi, önümüzdeki hafta yine kar geliyormuş, biraz güneş enerjisi depolamak lazım :)
aynı güneşten burada da var. dediğin gibi ben de kendimi dışarı atmayı planlıyorum:)dün gece birarada olduğunuzu kıskanmadım desem yalan olur bu arada:)
YanıtlaSilSen dön de buralara, biz yine toplanırız aynı şekilde. Bekliyoruz bak çabuk dön :)
Sil