Evlilik üzerine bir yazı...

Evlilik terapistlerine göre eşleri mutluluğa götüren yolun üzerinde 4 tehlikeli viraj varmış. Birinci ve keskin viraj balayının sonunda, ikincisi 3.yılın sonundaymış, tekdüze geçen 7 yılın sonunda ise üçüncü büyük viraj varmış. Son viraj evliliğin ileri döneminde 15.yılda karşımıza çıkıyormuş. Terapistlere göre 6 çiftten 1'i bu virajlardan birini geçemiyor ve ipler kopuyormuş.

Neyse ki bugün itibariyle biz ilk iki virajı başarıyla geçmiş bulunuyoruz :)

İşte bunun şerefine Can Dündar'ın evlilik ile ilgili çok sevdiğim bir yazısını sizinle de paylaşmak istiyorum; 

EVLİLİK

Pırıl pırıl ütülü giysili, misler gibi parfüm kokulu, saçları taralı, dişleri fırçalanmış adamı / kadını sevmek kolaydır. 

Aslında aşk, aynı insanı, sabahın körü uykudan uyandırdığındaki en sinirli hali ile de kabul edebilmek, aynı tuvaleti bir dakika arayla kullanabilmek, diz yapmış pijamalarla kanepede yastıklara sarılıp sızmışken bile şefkatle okşayabilmektir. Buna katlanamayanlar zaten âşık değillerdir.

Bu durumda evlilik hoşlandığın insana karşı olan duygularını öldürüyor diyebiliriz. Zira âşıksan, aynı havayı solumak bile zevk verir. Hep beraber olmak istersin. Banyodan gelen su sesi bile onun evde olduğunun işaretidir ve huzur verir. Ütülediğin gömleğin ona ne kadar çok yakışacağını düşünürsün. Pişirdiğin yemeği ne çok seveceğini hayal edersin. Bin tane ayakkabısı varken bin birinciye sahip olmaktan mutlu olacak diye, istediğin gömleği satın almaktan vazgeçersin. 

Zamanla almaktan çok, bir şeyler vermekten mutluluk duyduğunu keşfedersin. Eğer kadın evlilikte ikinize yemek pişirecek, dolabı düzenleyip ütüyü yapacak bir anne olacak görülüyorsa, o kadının saçlarının hiç yağlanmadığı ve adamın geceleri terlemediği düşünülüyorsa, asla kavga edilmeyecek ve lavabo tamir edilirken dahi gülüşüp öpüşülecek zannediliyorsa zaten beklenti bir evlilik değil, bir amerikan filmini yaşamaktır. 

Bu hayallerle yola çıkıldığında, damat ilk gece gelinin saçlarından onbin firkete sökmeye çalıştığında, gelin ise damat firketeleri çıkaramayıp "s....m böyle kuaförü" diye söylendiğinde zaten evlilik sandıkları şey çatırdamaya başlayacaktır. 

Evlilik; sadece aşk değildir. Evlilik; ev arkadaşlığı, kankalık, sırdaşlık, ortak hesaba sahip mudilik, ayrı kökenlerin birleşmesi, başı hatırlanmayan bir akrabalık ilişkisidir. Aşk bu ilişkide tutkuyu sağlar ama zaten tek başına ayakta tutamaz. 

Âşıksanız ateşli sevişmeler yaşarsınız ama kış akşamları evde konyak içip geyik yapamayabilirsiniz. Hala canınız sıkıldığında onu değil de annenizi arıyorsanız, yalan olmuştur o evlilik.  

Aşk evlilikte gider gelir. Halıya kola döktüğünde aşk biter, ama o, halıyı temizleyebilirse gene aşık olunur. O aradaki sinir evresini aşabilenler ellinci yıla kadeh kaldıranlardır. Tahammül edemeyenler ise ikinci evlilikten sonra artık evliliğin yalan olduğuna inanacaklardır. 

Zafer, direnenlerin olur. 

DÜZELTME:Bu yazı yıllardır internette Can Dündar imzasıyla dolaşır, ben de burada yayınlarken araştırma gereği duymadım, gerçekten O'na mı ait diye. Ama candundar.com.tr adlı web sitesinde sahte yazılar başlığı altında kendine ait olmayan ama imzasıyla internette dolaşan yazıları yayınlamış. Maalesef bu yazı da onlardan biriymiş. Aşağıdaki şekilde bir uyarısı var. Ben de en azından bu şekilde hatamı düzeltmiş olayım.
Bu bölüm; yıllardır internette benim adım altında dolaşan, fakat aslında bana ait olmayan yazılardan oluşuyor.
Lütfen çoğaltıp dağıtmayınız...!
Dağıtanları uyarınız...!